Pripovetke

Lazarevica psihologija interesuje. On upravo najvise slika prelome u coveku, onaj trenutak kad posle pretrpljenog poraza u coveku nastaje moralni preobrazaj: Mitra kad oborene glave priznaje svoj poraz i sa suzama u ocima trazi podrsku i utehu, Anoku (Na bunaru) u trenutku saznanja da je najveca sreca u poslusnosti, a jedina prava sloboda u pokornosti, Maru (Skolska ikona) kad se vraca kao pokajnica i sva u suzama trazi od oca oprostaj.

Te prelome i preokrete Lazarevic daje zanimljivo sa zavidnom vestinom i sa odlicnim poznavanjem psihologije.

Slikajuci poneki put, kao kod Mitra i Anoke, samo spoljasnja izrazavanja unutrasnjih nemira, on izvrsno docarava svu velicinu i jacinu unutrasnjih potresa i celokupnu dramu koja se u licnostima zbiva, dok je u Svabici Misa Maricic predmet prilicno precizne i savesne psiholoske analize.