Pedagogiczny Charakter Filozofii Seneki

Celem niniejszej ksiazki jest refleksja nad pedagogicznym charakterem filozofii u Seneki (4 p.n.e.-65 n.e.).

Staral sie przeanalizowac stoickie rozumienie edukacji, natury ludzkiej, najwyzszego dobra i roli filozofii w formacji czlowieka.

U Seneki czlowiek jest pojmowany jako istota cielesno-duchowa, jest wiec nosicielem natury kruchej i podatnej na zlo tego zycia, ale jest tez posiadaczem nadrzednego atrybutu, jakim jest ludzki rozum.

Zyjac zgodnie z wlasna natura, czlowiek moze osiagnac najwyzsze dobro, jakim jest zycie cnotliwe, szczescie i doskonalosc.

W tym wlasnie tkwi jego pedagogiczny optymizm, mozliwosc odrodzenia sie czlowieka w procesie formacyjnym samoksztalcenia.

Ta regeneracja jest mozliwa dzieki edukacji i filozofii, tak ze konkretyzuja one formacje idealnego czlowieka senekijskiego, czlowieka madrego.

Dlatego tez badania te sa istotne dla obszaru studiow nad produkcjami akademickimi, zwlaszcza z punktu widzenia analizy skupionej na studiach nad filozofia i edukacja w starozytnosci.