Arxaioelliniki Askimatheia

Φιλοδοξιa του yραφοντος εινaι νa aποτελεσει το εyχειριδιο aυτο ενa πολυτι?ο ερyaλειο yιa τον ?aθητη, τον φοιτητη aλλα κaι τον κaθηyητη που θa θελησει νa ε?aθυνει στο πρa[kappa]τικο σ[kappa]ελος της Αρχaιaς Ελληνικης Γλωσσaς. Προσaρ?οσ?ενο στις διaδι[kappa]τυa[kappa]ες aπaιτησεις των κaιρων, ε?περιεχει στοχευ?ενες aσ[kappa]ησεις Γρa??aτικης (χωρις νa δινοντaι οι λυσεις) [kappa]aι Συντaκτικου (?ε τις λυσεις), που κaλυπτουν επaρ[kappa]εστaτa τις σχολικες κaι πaνεπιστη?ιaκες aναyκες. Στο corpus του ιλιου εχουν επισης εντaχθει προτυπa διayωνισ?aτa ?ε aδιδaκτa [kappa]ει?ενa κλι?aκου?ενης δυσκολιaς (?ε τις λυσεις τους), ενω στο τελικο Πaραθε?a ο aνayνωστης θa ρει χρηστι[kappa]οτaτους πινaκες ?ε τη Συντaξη aσι[kappa]ων ρη?ατων της Αρχaιaς Ελληνικης, ?ε τη ση?aσιa των προθεσεων, ?ε ενδεικτικο aλλα πλουσιο λεξιλοyιο κτλ. Αν η εξειδι[kappa]ευση - ιδιως σε ενa ?αθη?a οπως aυτο των Αρχaιων Ελληνικων - εινaι προaπaιτου?ενο yιa τη σιyουρη επιτυχιa, ο aνayνωστης-λυτης του πονη?aτος που κρaτα στa χεριa του, ?πορει νa νιωσει οτι aδιζει σε aσφaλες εδaφος!